sarhoşluk bir zayıflık anında

çok öylesine bi yazı olacak gibime geliyor. arkada muammer ketencoğlu çalıyor. ''güzel yarim ayrılık mı var'' vesaire. neyse canım yine çok sarhoşum. aslında hiç istemiyorum böyle olsun, yarım şişe şarabımı içiyim hayat byran olsun istiorum. ama olmuyor. ben de sorguluyorum: arkadaşlıklarım neden böyle diye ama yine oluyor. oysa ben istiyorum -bazne- bırakıyım bu zıkkımı. bu şekilde kg de verniş olurum. ama olmuyor. ben de bilmiyorum neden olmuyor. ay burası da yeni sarhoş günlüğüne dönecek diye çok korkuyorum ama olan benim göbeeee oluyo. göbeğim babamın göbeğine benzicek diye çok korkuyorum. çıtayı çok yükselttim ki; daha fazla yükseltmeme gerek kalmasın. bu arada bir er (pardon) erkek arşım var ve baya bi mutluyum aslında. kendisini pek severim, iyi çociktir. ama herkesin sevmesine gerek yok (benim) gerçi baya bir süredir burlarda ama çok seviyorum sanırım. lüzumsuz bağlaçlar kurdum sanırım:) amaaan olsun ya sonuçta ine benimsin yine benimsin. neyse boşver sarhoşum sonuçta:)