sokakta rüzgar esiyor
bu yıkımın başlangıcıdır
senin ellerinin yıkıldığı gün de rüzgar esiyordu
sevgili yıldızlar,
kartondan yapılı sevgili yıldızlar
gökyüzünde, yalan esmeye başlayınca
artık yenik peygamberlerin surelerine nasıl sığınılabilir?
biz binlerce bin yıllık ölüler gibi birbirimize varırız ve o zaman
güneş cesetlerimizin boşa gitmişliğini yargılayacak.
ben üşüyorum
ben üşüyorum ve sanki hiçbir zaman ısınmayacağım.
sevgili, ey biricik sevgili, ''o şarap meğer kaç yıllıkmış?''
bak burada
zaman nasıl da ağır
ve balıklar nasıl da benim etlerimi kemiriyorlar
neden beni hep deniz diplerinde tutuyorsun?
FURUĞ FERRUHZAD
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder